Pytanie nadesłane do redakcji
Jestem 47-letnim mężczyzną. Od ponad roku mam ciągłe wodniste biegunki z dużą ilością śluzu. Robiłem kolonoskopię, wycięto mi jeden mały polip, nic więcej nie stwierdzono. Badania kału też nic nie wykazały. Lekarz przepisał mi probiotyk, lek przeciwbiegunkowy, które również nic nie pomogły. Odstawiłem jabłka , biegunka ustała, lecz miałem problem z wypróżnieniem (jakby brak błonnika, a nie z powodu zatwardzenia). Wprowadzałem jabłka do swojego menu i za każdym razem występowały biegunki trwające przeciętnie 4 dni. Odstawiłem całkowicie jabłka, lecz po jakimś czasie biegunki znów zaczęły mnie męczyć, są one wodniste z dużą ilością śluzu. Dodatkowo odczuwam częste parcie na mocz, podczas wizyty w toalecie muszę „wysilić się”, aby oddać mocz i jest go niewiele. Uczucie takie nasila się, kiedy jest chłodno, gdy jest gorąco, np. gdy opalam się na słońcu, objawy parcia na mocz ustępują. Biorę Prostamol Uno objawy te trochę jakby ustąpiły, ale nie do końca. Biegunka nadal jest. Co z tym zrobić, jak to leczyć, co to może być?
Odpowiedziała
dr n. med. Anna Mokrowiecka
specjalista chorób wewnętrznych
specjalista gastroenterolog
Oddział Kliniczny Gastroenterologii Ogólnej i Onkologicznej
Uniwersytecki Szpital Kliniczny UM w Łodzi
W diagnostyce różnicowej przyczyn biegunki bierzemy pod uwagę nie tylko ilość i charakter stolca, obecność domieszki krwi lub śluzu, ale także towarzyszące objawy (ból brzucha, gorączka, chudnięcie), czynniki nasilające, np. stres, niektóre pokarmy (np. mleczne), przyjmowane leki oraz towarzyszące choroby (m.in. cukrzyca, choroby tarczycy). Dlatego też przydatne w rozpoznaniu są wyniki badań laboratoryjnych (morfologia krwi, CRP, elektrolity, badanie stężenia hormonów tarczycy, glikemia itd).
Przyczyn przewlekłej biegunki może być bardzo wiele. Najczęstszymi z nich są choroby czynnościowe (zespół jelita nadwrażliwego), rzadziej występują nieswoiste choroby zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego i Crohna), zespoły złego wchłaniania (choroba trzewna, nietolerancja laktozy), infekcje przewodu pokarmowego.
Prawidłowy wynik badania kolonoskopowego wstępnie wyklucza najpoważniejsze przyczyny biegunki. Dokładny opis kolonoskopii wyjaśniłby, czy dodatkowo przeprowadzono ocenę końcowego odcinka jelita cienkiego i czy pobierano wycinki na mikroskopowe zapalenia jelit. Są to niezwykle rzadkie choroby, ale można je rozpoznać jedynie na podstawie oceny histopatologicznej wycinków z jelita.
Poza kolonoskopią diagnostyka przyczyn biegunek obejmuje badanie kału, badania serologiczne z krwi, badania obrazowe, gastroskopię z pobraniem kosmków, test oddechowy itp. Taką dokładną diagnostykę należy przeprowadzić zwłaszcza wtedy, gdy pojawiają się objawy alarmujące (niedokrwistość, krew w stolcu, chudnięcie, wywiad rodzinny w kierunku chorób nowotworowych).
Przejściowa poprawa po odstawieniu niektórych pokarmów może sugerować objawy nietolerancji pokarmowych, ale opisane objawy najbardziej wskazują na tło czynnościowe, czyli psychosomatyczne. Objawy ze strony dróg moczowych także czasami towarzyszą zespołowi jelita nadwrażliwego (tzw. pęcherz neurogenny). Dlatego też pomocne byłoby rozpoczęcie leczenia jelita drażliwego. Należy skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub gastroenterologiem, który dobierze odpowiednie w tym przypadku leki (stosujemy tu leki z różnych grup: rozkurczowe, przeciwbiegunkowe, regulujące perystaltykę, antybiotyki lub przeciwdepresyjne).
