Pytanie nadesłane do redakcji

Jakie leczenie biologiczne stosuje się przy wrzodziejącym jelicie grubym?

Odpowiedziała

lek. med. Magdalena Przybylska-Feluś
Oddział Kliniczny Kliniki Gastroenterologii i Hepatologii
Szpital Uniwersytecki w Krakowie

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego to przewlekła choroba należąca do grupy nieswoistych chorób zapalnych jelit (IBD). Choroba charakteryzuje się okresami zaostrzeń i remisji (wyciszeń). Typowe objawy to biegunki z domieszką krwi lub same krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego, bóle brzucha. Możliwe są także objawy pozajelitowe, jak bóle stawowe, zmiany skórne, zapalenia w obrębie gałki ocznej. Częstsze może być także współwystępowanie niektórych chorób.

Choroba lokalizuje się w jelicie grubym (typowo w odbytnicy i lewej części jelita, może także obejmować całe jelito grube), zmiany chorobowe są ciągłe. W patogenezie choroby pozostaje jeszcze wiele niewiadomych, ale nie bez znaczenia pozostają reakcje immunologiczne i obecność cytokin prozapalnych.

Podstawą leczenia są preparaty kwasu 5-aminosalicylowego (w Polsce są to mesalazyna i sulfasalazyna), które występują pod różnymi nazwami handlowymi. W przypadku zaostrzeń stosuje się także glikokortykostreroidy, antybiotyki, w trudniejszych przypadkach dołącza się inne leki z tzw. grupy leków immunosupresyjnych (azatiopryna, cyklosporyna).

Leczenie biologiczne, czyli preparaty przeciwciał przeciwko TNF-α obejmują dwa preparaty: adalimumab i infliksymab; wg charakterystyk produktu leczniczego wskazania obejmują chorobę Leśniowskiego i Crohna, łuszczycę, reumatoidalne zapalenie stawów. Aktualnie w ramach NFZ nie ma programu terapeutycznego dla wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, a leczenie biologiczne w tej chorobie jest zarezerwowane dla wyjątkowych sytuacji, gdy nie można uzyskać remisji i/lub inne leki są przeciwwskazane.

Schemat leczenia (częstość podawania, dawkowanie), droga podawania (dożylnie lub podskórnie) zależą od preparatu. Leczenie prowadzą wybrane ośrodki gastroenterologiczne. Przed włączeniem terapii biologicznej, poza wskazaniami wynikającymi z choroby, konieczne jest wykluczenie przeciwwskazań, jak gruźlica, wirusowe zapalenie wątroby, infekcja HIV itp.

W ciężkich przypadkach, gdy leczenie farmakologiczne jest nieskuteczne bądź rozwijają się powikłania stosuje się leczenie operacyjne.

Poza farmakoterapią, konieczna jest dieta ubogoresztkowa bez słodkiego mleka, przeciwwskazane są produkty zawierające ziarna i duże ilości błonnika.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego wymaga okresowej kontroli u prowadzącego gastroenterologa, badań okresowych (badań krwi, kolonoskopii) oraz ewentualnej modyfikacji leczenia.

Piśmiennictwo:

Indeks leków Medycyny praktycznej
Materiały informacyjne producentów Humira i Remicade
Porro G.B., Cremer M., Kreis G. i wsp.: „Gastroeneterologia” t. II. Wyd. Czelej, Lublin 2003
Szczeklik A. (red.): Choroby wewnętrzne t. I. Medycyna Praktyczna, Kraków 2007

Zobacz także

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa) »
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego w okresie remisji »
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – leki i badania kontrolne »