Pytanie nadesłane do redakcji
Przepuklina rozworu przełykowego. Mam przepuklinę rozworu przełykowego. Męczę się z objawami. Leczę się polprazolem, ale on tyko łagodzi mi objawy, a jak lek odstawię, to wszystko wraca. Ja mam zaburzenia pracy serca, duszności, zawroty głowy i wiele innych objawów. Już z tym żyć sie nie da normalnie, a trzeba w dzień iść do pracy, a w nocy się wyspać porządnie. A u mnie jest odwrotnie. Chodzę już po lekarzach dwa lata. Każdy tylko rozmawia i przepisuje polprazol, a ja nadal się źle czuję. Nie wiem, jak mam to załatwić, ponieważ lekarze mi mówią, że takie objawy nie są od przepukliny, a ja wiem, że tak. I co z tego, siła wyższa i nic zrobić nie mogę. Nie wiem, jak dalej żyć. Poproszę o jakąś poradę. Dziękuję.
Odpowiedziała
lek. med. Magdalena Przybylska-Feluś
Oddział Kliniczny Kliniki Gastroenterologii i Hepatologii, Szpital Uniwersytecki w Krakowie
Przepuklina rozworu przełykowego polega na przemieszczeniu przez rozwór przełykowy przepony części żołądka z jamy brzusznej do klatki piersiowej. W zależności od wielkości przepukliny może być ona bezobjawowa lub może dawać różne spektrum objawów, od typowego zarzucania treści pokarmowej do przełyku (zgaga), bólu w nadbrzuszu, po nawracający kaszel, chrypkę, kołatanie serca.
Przepuklina rozworu przełykowego może być zdiagnozowana podczas endoskopii, badań radiologicznych lub manometrii.
Leczenie przepukliny rozworu przełykowego obejmuje postępowanie:
- niefarmakologiczne, jak unikanie potraw gazowanych, tłustych, ciężkostrawnych, regularne posiłki, spożywanie małych objętościowo posiłków, unikanie wysiłku fizycznego po posiłkach, spanie z uniesioną głową, redukcja masy ciała w przypadku nadwagi i otyłości
- farmakologiczne, jak stosowanie leków zmniejszających wydzielanie kwasu żołądkowego
- chirurgiczne, w przypadku dużych przepuklin rozworu przełykowo-żołądkowego lub powikłań.
Ponieważ objawy są niecharakterystyczne i można je przypisać wielu chorobom, warto wykluczyć inne współistniejące dolegliwości, tym bardziej że zostało to już zasugerowane przez lekarzy Panią/Pana badających.
Piśmiennictwo:
Jong J. H., Young-Tae B. Clinical Significance of Hiatal Henia. Gut Liver 2011 September; 5 (3): 267-277Szczeklik A. (red.): Choroby wewnętrzne. Tom I. Medycyna Praktyczna, Kraków 2007